Budowa komputera PC

 

Wyróżniamy: 

•  Płyta Główna 

• Karta Graficzna

•  Napęd CD-ROM

•  Dysk Twardy 

• Procesor 

• Pamięć RAM

• Zasilacz

Na straży prawa

1. Prawo autorskie, utwór

Prawo autorskie (ang. copyright, symbol: ©) – pojęcie prawnicze oznaczające ogół praw przysługujących autorowi utworu albo zespół norm prawnych wchodzących w skład prawa własności intelektualnej, upoważniających autora do decydowania o użytkowaniu dzieła i czerpaniu z niego korzyści finansowej.

Utwór – termin prawniczy z zakresu prawa autorskiego, który według Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest zdefiniowany następująco:

...każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

 

2. Typy licencji

 Licencja oprogramowania – umowa na korzystanie z utworu jakim jest aplikacja komputerowa, zawierana pomiędzy podmiotem, któremu przysługują majątkowe prawa autorskie do utworu, a osobą, która zamierza z danej aplikacji korzystać.

 Rodzaje licencji:

- Freeware
- Public domain
- Adware
- Cardware
- GNU
- Shareware
- Demo
- Trial
- OEM
- Donational
- Abandonware
- Firmware
- Licencja jednostanowiskowa i grupowa

3. Odpowiedzialność karna

Według ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 roku za naruszenie praw autorskich i wykorzystanie ich bez zgody autora przewiduje się dwa rodzaje odpowiedzialności prawnej.


Pierwszą z nich jest odpowiedzialność cywilna. Osoba posiadająca prawa do opublikowanego bez jej zgody utworu w Internecie może domagać się dwukrotności, a w przypadku zawinionego naruszenia trzykrotności wynagrodzenia. Poza tym sąd może nakazać też zapłatę dodatkowej kwoty na Fundusz Promocji Twórczości.
Drugą odpowiedzialnością prawną jest odpowiedzialność karna mówiąca o popełnieniu przestępstwa. W przypadku bezprawnego wykorzystywania cudzych materiałów grozi nam grzywna i kara pozbawienie wolności do 2 lat. Jeśli dodatkowo czerpie się zyski z powielanych materiałów i uczyniło się z nich źródło dochodu, grozi nam kara do 5 lat pozbawienia wolności.

Usługi z literką "e"

1. e-nauka

interklasa.pl
matura.pl

2. e-praca

pracuj.pl
jobs.pl

3. e-bank

demo.ipko.pl

4. e-zakupy

allegro.pl
skapiec.pl
ebay.pl
ceneo.pl

5. e-czytelnia

wolnelektury.pl

Sposoby komunikowania się

Internet, nie da się zaprzeczyć, jest potęgą. Jest niezrównany pod względem komunikacji między poszczególnymi jego użytkownikami. Mnogość sposobów komunikacji dodatkowo zwiększa liczbę odbiorców, oczywiście jeśli autor jakiejś informacji sobie tego zażyczy.

Podstawowe sposoby komunikacji w Internecie to komunikatory. Najpopularniejsze to gadu-gadu, tlen.pl i kilka innych. Umożliwiają rozmowę tekstową lub głosową, tak jak komunikator Skype, który pierwszy wykorzystał tzw. VOIP. Inne rodzaje komunikacji w Internecie to fora internetowe. Post na forum czeka na odpowiedź innych internautów. Fora istnieją jako osobne twory, jako tematyczne panele dyskusyjne jakichś większych witryn albo w postaci komentarzy pod artykułami i innymi stronami statycznymi znajdującymi się zwykle na dużych portalach.

Grupa dyskusyjna – w Internecie to ogólna nazwa wszelkich form dyskusji internetowej przypominających wymianę korespondencji, a nie rozmowy w czasie rzeczywistym. Grupy dyskusyjne przyjmują formę list dyskusyjnych pozwalających na automatyczną wymianę e-maili, grup Usenetowych, grup występujących w Fidonecie i forów dyskusyjnych dostępnych przez bramki WWW.

Zasady korzystania z grup dyskusyjnych:
W niemal wszystkich grupach dyskusyjnych obowiązują mniej lub bardziej restrykcyjne zasady, za których nieprzestrzeganie można zostać wykluczonym z grupy lub przynajmniej narazić się na swoisty ostracyzm, polegający na ignorowaniu wysyłanych przez siebie komunikatów. Prawie we wszystkich grupach obowiązują ogólne zasady netykiety, które są często uzupełniane o dodatkowe zalecenia zbierane w tzw. FAQ-ach danych grup.
Najbardziej typowe zachowania, które nie są lubiane w grupach uzyskały swoje nazwy. 

Są to m.in.:
spamowanie – czyli wysyłanie masowo niechcianych przez innych komunikatów w rodzaju reklamy, "łańcuszków szczęścia" itp.,
trollowanie – czyli celowe rozpoczynanie i następnie podtrzymywanie niepotrzebnych sporów, czynione tylko dla samej radości spierania się,
flamowanie – czyli niepotrzebne, agresywne reagowanie na spam lub trolling.
Swoistą odmianą grup dyskusyjnych są też listy dystrybucyjne, których zadaniem jest nie tyle umożliwianie dyskusji, co raczej rozsyłanie do grupy subskrybentów e-maili tworzonych przez właściciela takiej listy.

Lista dyskusyjna - forma internetowej grupy dyskusyjnej polegającej na automatycznym rozsyłaniu e-maili przysyłanych na adres listy do osób, które zdecydowały się na zapisanie do takiej listy.
Tego rodzaju listy są najstarszą formą funkcjonowania grup dyskusyjnych w internecie i powstały one niemal równocześnie z samym internetem. Listy dyskusyjne pozwalają prowadzić dyskusję na określony temat wielu osobom jednocześnie przy wykorzystaniu poczty elektronicznej.
Sama idea listy dyskusyjnej jest bardzo prosta. Aby prowadzić dyskusję na wybrany temat wystarczy posiadać konto pocztowe i jakikolwiek program (klient) pocztowy, oraz zapisać się do danej listy.

Korespondencja elektorniczna

 Poczta Elektorniczna

Poczta elektroniczna lub krótko e-poczta, (ang. electronic mail krótko e-mail) – usługa internetowa, w nomenklaturze prawnej określana zwrotem świadczenie usług drogą elektroniczną, służąca do przesyłania wiadomości tekstowych, tzw. listów elektronicznych – stąd zwyczajowa nazwa tej usługi.

Rozwiązywanie problemów

1. Lista kroków 

Lista kroków to instrukcja wykonania algorytmu, szczegółowo wytłumaczona i zapisana w punktach krok po kroku przy użyciu słów oraz symboli matematyczny i logicznych.

Decydując się na zobrazowanie algorytmu w postaci listy kroków przedstawia się opis kolejnych czynności do wykonania w punktach (krokach). Ich następstwo musi być zgodne z kolejnością wykonywania. Polecenia te winny być sformułowane jasno i precyzyjnie, gdyż nigdy nie wiemy, czy kiedyś w przyszłości nie zostanie na ich podstawie napisany program komputerowy. Punkty nie muszą być koniecznie ponumerowane kolejnymi liczbami. Ważne jest, by jednak w przypadku wypisywania ich od np. pauzy uporządkować je chronologicznie. Listę kroków poprzedza się specyfikacją algorytmu, czyli przytoczeniem opisu danych wejściowych oraz wyniku (wyjściowych). Dopuszcza się, by algorytm skończył się w kilku miejscach, zwykle w zależności od danych, na których operuje. 

 

2. Schemat blokowy

Schemat blokowy jest narzędziem nakierowanym na prezentację kolejnych czynności w projektowanym algorytmie. Realizowane jako diagram, na którym procedura, system albo program komputerowy są reprezentowane przez opisane figury geometryczne, połączone liniami zgodnie z kolejnością wykonywania czynności wynikających z przyjętego algorytmu rozwiązania zadania.
Cechuje je:

• zasada budowy,
• elastyczność zapisów,
• możliwość zapisu z użyciem składu wybranego języka programowania,
• łatwa kontrola poprawności algorytmu.

3. Arkusz kalkulacyjny

Arkusz kalkulacyjny to program komputerowy przedstawiający dane, głównie liczbowe, w postaci zestawu dużych tabel dwuwymiarowych, pozwalający na automatyczną obróbkę tych danych oraz na prezentację ich w różny sposób.
Najważniejszym narzędziem arkusza kalkulacyjnego są funkcje (matematyczne, statystyczne, daty i czasu, finansowe, bazodanowe, logiczne), za pomocą których wprowadzone do arkusza dane są automatycznie przetwarzane. Możliwe jest także tworzenie różnego rodzaju symulacji.

4. Visual Basic

Visual Basic to język programowania wysokiego poziomu i narzędzie programowania firmy Microsoft. Składnia jest oparta na języku BASIC, ale unowocześniona. Zawiera kilkaset instrukcji, funkcji i słów kluczowych. Nie jest językiem w pełni obiektowym, gdyż nie udostępnia np. możliwości dziedziczenia, czy polimorfizmu. Wykorzystuje technologię ActiveX.
Jest dostępny w trzech wersjach:

• Learning Edition
• Professional Edition
• Enterprise Edition

oraz darmowej Express.
Dostępne są także wersje demonstracyjne środowiska Visual Basic:

• Working Model
• Control Creation Edition

5. Turbo Pascal

Turbo Pascal – jedna z popularniejszych implementacji kompilatorów języka Pascal, zintegrowane środowisko programistyczne, produkt firmy Borland International dla procesorów Z-80 (system CP/M) oraz rodziny Intel 80x86 i nowszych. Obecnie nie jest już rozwijany. Następcą Turbo Pascala jest Borland Delphi.

6. C++

C++ – język programowania ogólnego przeznaczenia.

Umożliwia abstrakcję danych oraz stosowanie kilku paradygmatów programowania: proceduralnego, obiektowego i generycznego. Charakteryzuje się wysoką wydajnością kodu wynikowego, bezpośrednim dostępem do zasobów sprzętowych i funkcji systemowych, łatwością tworzenia i korzystania z bibliotek (napisanych w C++, C lub innych językach), niezależnością od konkretnej platformy sprzętowej lub systemowej (co gwarantuje wysoką przenośność kodów źródłowych) oraz niewielkim środowiskiem uruchomieniowym. Podstawowym obszarem jego zastosowań są aplikacje i systemy operacyjne.

Wyszukiwanie informacji

1. Wyszukiwarka

Wyszukiwarka internetowa (ang. search engine) to program lub strona internetowa, której zadaniem jest ułatwienie użytkownikom znalezienie informacji w sieci.
Określenie wyszukiwarka stosujemy do:

• Stron internetowych serwisów wyszukujących – czyli implementacji oprogramowania wyszukującego działającego z interfejsem WWW ogólnodostępnym dla internautów
• Oprogramowania przeznaczonego do indeksowania i wyszukiwania informacji w sieciach komputerowych: internecie.

Gromadzą w sposób automatyczny informacje o dokumentach tekstowych oraz plikach zgromadzonych w sieci (obszarze wyznaczonym dla wyszukiwarki do indeksowania).

2. Wyszukiwarka Google

Wyszukiwarka Google  - wyszukiwarka internetowa, stworzona przez amerykańską spółkę Google Inc. Jej celem jest skatalogowanie wszystkich możliwych informacji i udostępnienie ich za pomocą Internetu.
Wedle danych z lipca 2008 roku, Google indeksuje ponad bilion stron WWW. Większość przeszukiwanych informacji gromadzona jest w uproszczonym formacie na serwerach Google (za pomocą buforowania ich zawartości), dzięki czemu są one dostępne nawet po ich usunięciu z oryginalnego źródła.
Nazwa wyszukiwarki jest grą słów i pochodzi od matematycznego terminu googol, oznaczającego . Nazwa miała też odzwierciedlać zamierzenia przedsiębiorstwa do objęcia indeksacją jak największej liczby stron ze światowych zasobów Internetu.

Jako wyszukiwarka internetowa, Google zostało założone przez Larry Page'a oraz Sergey Brina w 1996 roku, w ramach ich projektu studenckiego na Uniwersytecie Stanforda. Wedle ich sposobu rozumowania, wyszukiwarka oparta na matematycznej analizie zależności pomiędzy stronami internetowymi działałaby lepiej, niż metody zwykłego segregowania wyników na podstawie częstotliwości występowania wyszukiwanej frazy. Na początku nazwą roboczą powstałej wyszukiwarki było słowo BackRub, pochodzące od angielskiego słowa backlink, oznaczającego liczbę stron linkujących do danego wyniku.
7 września 1998 roku, Page i Brin założyli spółkę działającą pod firmą Google Inc., która na początku miała swoją siedzibę w Menlo Park, w Kalifornii. Niedługo potem została uruchomiona strona google.com, a w lutym 1999 roku siedziba spółki została przeniesiona do Palo Alto w Kalifornii.

źródło: pl.wikipedia.org

Usługi internetowe

1. Definicja internetu

   Internet (skrótowiec od ang. inter-network, dosłownie "między-sieć") – ogólnoświatowa sieć komputerowa, określana również jako sieć sieci.

1. World Wide Web (www) 

   WWW – hipertekstowy, multimedialny, internetowy system informacyjny oparty na publicznie dostępnych, otwartych standardach IETF i W3C. WWW jest usługą internetową, która ze względu na zdobytą popularność bywa błędnie utożsamiana z całym Internetem.

1. Zagrożenia przy pracy w internecie

    Wirusy, hackerzy, podejrzane programy.

1. Uniform Resource Locator (URL)

   URL (ang. Uniform Resource Locator) – oznacza ujednolicony format adresowania zasobów (informacji, danych, usług) stosowany w Internecie i w sieciach lokalnych. 

1. Domain Name System (DNS)

   Domain Name System (DNS, ang. system nazw domenowych) – system serwerów, protokół komunikacyjny oraz usługa obsługująca rozproszoną bazę danych adresów sieciowych. Pozwala na zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy zrozumiałe dla urządzeń tworzących sieć komputerową. Dzięki DNS nazwa mnemoniczna, np. pl.wikipedia.org jest tłumaczona na odpowiadający jej adres IP, czyli 91.198.174.232.

2. Host

     Host może oznaczać:
   
   
   1. Komputer podłączony do sieci komputerowej używającej protokołu komunikacyjnego TCP/IP, posiadający adres IP. Jeżeli użytkownik komputera łączy się z siecią komputerową, to karta sieciowa lub modem jego komputera otrzymuje adres IP i wtedy staje się hostem. W tym znaczeniu host jest dowolną maszyną, uczestniczącą w wymianie danych poprzez sieć komputerową, np. poprzez Internet.
   2. Komputer podłączony do sieci komputerowej łączem stałym, posiadający stały adres IP, udostępniający usługi sieciowe użytkownikom łączącym się z nim za pomocą swoich komputerów i umożliwiający im m.in. pracę w trybie terminalowym. Komputer użytkownika nazywany jest wtedy zdalnym terminalem, (ang.) remote terminal. Powszechną praktyką jest współistnienie na jednym hoście wielu usług, tj. obok usług umożliwiających pracę terminalową, np. telnet i SSH, także usług typu klient-serwer, najczęściej WWW i FTP. W tym znaczeniu, pojęcie host oznacza to samo co serwer, tym bardziej, że obecnie na większości tak rozumianych hostów, poza wewnętrznymi sieciami większych instytucji, usługi terminalowe, ze względów bezpieczeństwa, nie są dostępne.
   3. W publikacjach anglojęzycznych, termin host używany jest w określeniu "to host", czyli dostarczać infrastrukturę dla usług sieciowych. Przykładowo, wyrażenia: "to host Web server" lub "hosted by", mogą odnosić się do firmy zapewniającej sprzęt komputerowy, oprogramowanie oraz miejsce dla stron internetowych klienta.
   
   

3. Odsyłacze

   Odsyłacz (hiperłącze)  – zamieszczone w dokumencie elektronicznym (tekstowym, graficznym, wideo, animacji, PDF, HTML) odwołanie do innego dokumentu lub innego miejsca w danym dokumencie. Odwołanie takie związane jest z fragmentem tekstu lub obrazem – uaktywnienie hiperłącza (kliknięcie lub nadejście odpowiedniego momentu) powoduje otwarcie dokumentu docelowego. Hiperłącza są powszechnie używane na stronach internetowych. 

1. Adres IP, Maska sieciowa, Brama, serwery DNS

   Adres IP (ang. IP address) – w protokole IP liczba nadawana interfejsowi sieciowemu, grupie interfejsów (broadcast, multicast), bądź całej sieci komputerowej, służąca identyfikacji elementów sieci w warstwie trzeciej modelu OSI – w obrębie sieci lokalnej oraz poza nią (tzw. adres publiczny).
   
   Maska podsieci, maska adresu (ang. subnetwork mask, address mask) – liczba służąca do wyodrębnienia w adresie IP części sieciowej od części hosta.
   
   Brama sieciowa (ang. gateway) – maszyna podłączona do sieci komputerowej, za pośrednictwem której komputery z sieci lokalnej komunikują się z komputerami w innych sieciach. 

1. Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP)

   DHCP (ang. Dynamic Host Configuration Protocol – protokół dynamicznego konfigurowania węzłów) – protokół komunikacyjny umożliwiający komputerom uzyskanie od serwera danych konfiguracyjnych, np. adresu IP hosta, adresu IP bramy sieciowej, adresu serwera DNS, maski podsieci.  

1. Wireless Application Protocol (WAP)

   Wireless Application Protocol (WAP) – zbiór otwartych, międzynarodowych standardów definiujących protokół aplikacji bezprzewodowych. Rozwijaniem protokołu zajmuje się organizacja WAP Forum, będąca obecnie częścią Open Mobile Alliance (OMA). Wersja 1.0 protokołu powstała w 1998, 1.1 w 1999, a 2.0 w 2001 roku. 

1. Cookies

   Plik cookie (ciasteczko) – niewielka informacja tekstowa, wysyłana przez serwer WWW i zapisywana po stronie użytkownika w pliku cookie (zazwyczaj na twardym dysku). Domyślne parametry ciasteczek pozwalają na odczytanie informacji w nich zawartych jedynie serwerowi, który je utworzył. Ciasteczka różnych rodzajów są stosowane najczęściej w przypadku liczników, sond, sklepów internetowych, stron wymagających logowania, reklam i do monitorowania aktywności odwiedzających.
   
   
   źródło: pl.wikipedia.org

Dzielimy się informacją

1. Technologia informacyjna

 Technologia informacyjna (ang. information technology, IT) – całokształt zagadnień, metod i środków i działań związanych z przetwarzaniem informacji.

 Stanowi połączenie zastosowań informatyki i telekomunikacji, obejmuje również sprzęt komputerowy oraz oprogramowanie, a także narzędzia i inne technologie związane z przetwarzaniem, przesyłaniem, przechowywaniem, zabezpieczaniem i prezentowaniem informacji. Dostarcza ona użytkownikowi narzędzia, za pomocą których może on pozyskiwać informacje, selekcjonować je, analizować, przetwarzać, gromadzić, zarządzać i przekazywać innym ludziom.

 źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Technologia_informacyjna

2. Społeczeństwo informacyjne

Społeczeństwo informacyjne – terminem określa się społeczeństwo, w którym towarem staje się informacja traktowana jako szczególne dobro niematerialne, równoważne lub cenniejsze nawet od dóbr materialnych. Przewiduje się rozwój usług związanych z 3P (przesyłanie, przetwarzanie, przechowywanie informacji).

Różnice definicji:

• Społeczeństwo charakteryzujące się przygotowaniem i zdolnością do użytkowania systemów informatycznych, skomputeryzowane i wykorzystujące usługi telekomunikacji do przesyłania i zdalnego przetwarzania informacji.
• Społeczeństwo, które znalazło zastosowanie rozwiniętych technologicznie środków przetwarzania informacji i komunikowania się dla stworzenia podstawy dochodu narodowego, dzięki czemu dostarcza źródła utrzymania większości społeczeństwa.
• Społeczeństwo, w którym informacja stała się zasobem produkcyjnym określającym nowe przewagi konkurencyjne w stosunku do otoczenia, a równocześnie zapewniającym rosnący poziom adaptacyjności społecznej, w wyrazie ogólnym i w wyrazie jednostkowym, do zmieniającej się lawinowo zmienności otoczenia.
• Społeczeństwo Informacyjne możemy zdefiniować jako społeczeństwo, w którym informacja jest kluczowym elementem społeczno-ekonomicznej działalności i zmian.
• Społeczeństwo, w którym informacja znalazła szerokie zastosowanie w codziennym życiu społecznym, kulturalnym, ekonomicznym oraz politycznym. SI to społeczeństwo wyposażone w bogato rozwinięte środki komunikacji i przetwarzania informacji, które są podstawą tworzenia większości dochodu narodowego oraz zapewniające źródło utrzymania większości ludzi.
• Społeczeństwo Informacyjne to puste stwierdzenie, które w warstwie ideologicznej się wyczerpało, jego wartość opisowa jest zaś równie mała.

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Spo%C5%82ecze%C5%84stwo_informacyjne

 

3. Zastosowanie TI 

 

Technologia informacyjna znajduje swoje zastosowanie na przykład w mediach, właśnie do przekazywania informacji. Dziedziny, w których jest używana to miedzy innymi: handel, nauka, komunikacja, przemysł, bankowość internetowa, medycyna. Są to właściwie wszystkie dziedziny życia, w których jest obecny komputer. Nie sposób więc wymienić je wszystkie.

Dostęp do informacji umożliwia normalnemu użytkownikowi dokonywanie prostych płatności, czy innych operacji przez Internet. Znajduje to odzwierciedlenie w kontach bankowych użytkowników, wszelkich płatnościach, czy zakupach dokonywanych w sieci. Innym zastosowaniem omawianej technologii jest reklama, której największy rozwój związany jest z osiągnięciami w dziedzinie technologii informacyjnej. Odpowiednie programy graficzne oraz media, które udostępniają obraz (telewizja, Internet) sprawiają, ze reklama staje się zjawiskiem szeroko dostępnym i obecnym w społeczeństwie. Wiąże się to oczywiście ze zwiększonym zyskiem z reklamy.

Sam internet umożliwia natomiast masową komunikację, możliwość porozumiewania się za pomocą najróżniejszych serwisów lub też poczty elektronicznej.

Technologia informacyjna ma także zastosowanie w handlu. Komputer zajmuje się wszystkimi aspektami sprzedaży oraz kupna- drukuje raporty, dba o zamówienia, księgowanie przychodów firmy. Stanowi to bardzo duże ułatwienie dla człowieka. W zasadzie większość instytucji jest w obecnych czasach uzależniona od IT. Biura, czy urzędy są bowiem skomputeryzowane. Podobnie w bankach, dzięki technologii informacyjnej klient ma możliwość dokonywania wszelkich transakcji finansowych bez wychodzenia z domu.

Każdy z nas potrafi wymienić kilka zastosowań technologii informacyjnej, na przykład:

- sklepy oraz magazyny (kasy fiskalne, komputerowe bazy danych),

- wszelkiego rodzaju biura (komputery, telefony, faksy),

- lokalne bazy danych (np. urzędy skarbowe),

- ogólnopolskie bazy danych (np. ewidencja ludności PESEL),

- wizualne efekty (takie jak np. reklama, filmy animowane),

  - banki (np. bankomaty, bankowość elektroniczna).

źródło:http://www.rady.biz/technologia-informacyjna-zastosowanie

 

Lekcja organizacyjna

Na dzisiejszej lekcji pan profesor mówił o zasadach BHP oraz ocenianiu z informatyki. Była nawet próba pożarowa. Później polecił nam założyć własnego bloga na serwisie www.blogger.com. Podoba mi się taka lekcja.